امام علی علیه السلام

امام علی(ع) در انتقام گرفتن از دشمنان اهل بیت به امام مهدی(عج) و امام حسین(ع) یاری می‌رساند. در روایات وارد شده است که امام علی(ع) پس از رجعت، دشمنانش را علامت‌گذاری می‌کند و به این طریق آنان را از مؤمنان جدا می‌سازد.

بر اساس روایات، حضرت علی(ع) چندین مرتبه رجعت دارد، اولین رجعت آن حضرت هنگام ظهور امام مهدی(عج) است، در روایتی از امام باقر(ع) یکی از رجعت‌های آن حضرت در زمان حاکمیت امام حسین(ع) است، آخرین رجعت امام علی(ع) پس از امام حسین(ع) است و پس از آن قیامت می‌شود.

*برنامه‌های امام علی (ع) در رجعت چیست؟

انتقام از دشمنان:

امام علی(ع) در انتقام گرفتن از دشمنان اهل بیت(ع) به امام مهدی(عج) و امام حسین(ع) یاری می‌رساند، در روایات فراوانی وارد شده است که امام علی(ع) پس از رجعت، دشمنانش را علامت‌گذاری و داغ می‌نهد و بدین طریق آنان را از مؤمنان جدا می‌سازد.

یاری به امام مهدی(عج)

امام علی(ع) رجعت‌های متعددی دارد، در این رجعت‌ها به یاری اسلام و امام مهدی(عج) و امام حسین (ع) می‌پردازد.

تشکیل حکومت جهانی

روایات متعددی بر حاکمیت امام علی(ع) بر جهان اشاره دارند، در برخی از روایات آمده است: بر مشرق و مغرب عالم حکومت می‌کند و یا دولت او دولت دولت‌ها هست.

-احمد امین عبدالله بدوی و صفری رجعت را به معنای تناسخ گرفته‌اند، در حالی که رجعت نوعی معاد جسمانی است؛ یعنی بازگشت روح با همان ویژگی‌ها به بدن اول؛ اما تناسخ به معنای این است که انسان بعد از مرگ بار دیگر به همین زندگی باز می‌گردد؛ منتها روح او در جسم دیگر (و نطفه دیگر) حلول کرده و زندگی مجددی را در همین دنیا آغاز می‌کند و این مسئله ممکن است بارها تکرار شود.

پس تفاوت رجعت با تناسخ در این است که تناسخ، انتقال روج از جسمی به جسم دیگر و جدا شدن از جسم اول است، اما رجعت، بازگشت روح به همان جسم اول است.

یکی از رجعت‌های ویژه و ممتاز رجعت سرور و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین(ع) است که در روایات بسیاری به عنوان اولین رجعت کننده معرفی شده‌اند. در این نوشتار به بررسی این روایات و چگونگی و تعداد رجعت امام حسین(ع) و اهداف و برنامه‌های حضرت پس از رجعت می‌پردازیم.

ابی الخطاب و حمران بن اعین خبر می‌دهند که امام صادق(ع) فرمودند: «اول کسی که زمین برای او شکافته می‌شود و به دنیا باز می‌گردد حسین بن علی(ع) است، رجعت عمومی نیست بر نمی‌گردد مگر کسی که محض در ایمان یا در شرک باشد.»

عقبه می‌گوید: از امام صادق(ع) سؤال شد آیا رجعت حق است؟ حضرت فرمودند: «آری» گفته شد: اولین کسی که از زمین خارج می‌شود کیست؟ فرمود: «حسین(ع) است که از پس قدم قائم خارج می‌شود.»

از روایات بدست می‌آید که امام حسین(ع) دارای دو رجعت است و بازگشت ایشان در اواخر عمر حضرت مهدی(ع) نیز تکرار خواهد شد. در روایت معتبر نقل شده است که جابر جعفی می‌گوید: از امام باقر شنیدم که فرمودند: «به خدا سوگند یکی از ما اهل بیت علیهم‌السلام پس از مرگ خود سیصد سال حکومت می‌کند و نه سال هم بر آن می‌افزاید.» عرض کردم این حکومت در چه زمانی خواهد بود. فرمود: « پس از قائم» عرض کردم قائم چند سال حکومت می‌کند. فرمود: «نوزده سال، آن‌گاه منتصر(حسین) خروج می‌کند و برای حسین و اصحابش خون‌خواهی می‌کند، پس می‌کشد و اسیر می‌کند تا سفاح (امیرالمومنین) خروج می‌کند.» در روایتی آمده است: « آن‌گاه منتصر که حسین(ع) است خروج می‌کند و برای خود و اصحابش خون‌خواهی می‌کند تا سفاح که امیرالمومنین(ع) است خروج می‌کند.»

از همین رو علامه مجلسی می‌نویسد: «ظاهرا مراد از منتصر، حسین(ع) و مراد از سفاح، امیر مؤمنان(ع) است.»
آن‌چه که از این روایت و روایات دیگر بدست می‌آید که رجعت امام حسین(ع) به ظهور حضرت مهدی(ع) متصل است، به گونه‌ای که عصر ظهور با عصر رجعت همزمان است چنان‌که خود سیدالشهدا(ع) فرمودند: «رجعت من با بازگشت امیرالمومنین(ع) و قیام قائم همزمان خواهد بود.»

 معرفی اجمالی دوره حضرت علی ( ع )

 حضرت علی (ع ) اولین امام شیعیان و چهارمین خلیفه مسلمین در حالی به قدرت رسید که فضای سیاسی جامعه اسلامی ملتهب بود. معترضانی که خلیفه سوم، عثمان، را کشته بودند از ترس انتقام جویی عثمانیها ( طرفداران عثمان ) حاضر به ترک مرکز خلافت اسلامی، مدینه، نبودند . و از سوی دیگر پیراهن عثمان علم شده بود و هر کس چشم داشتی به قدرت داشت خود را صاحب این مرده ریگ می دانست . در حالی که فتوحات به جامعه اسلامی شکل نظامی بخشیده ، انباشت ثروت حاصل از آن روحیات مسلمانان را دگرگون کرده بود. و انگار التهاب فضای سیاسی- اجتماعی ناگزیر از جنگ داخلی می نمود.
در جنگ صفین و در زمان زنده‌بودن امام، فرد شامی از سوی لشکر معاویه به سمت سپاه امام حمله کرد و یکی از دلایل شرکت خود را در نبرد با امام علی(ع) بی‌نماز بودن امام(ع) و یارانش بیان ‌کرد. سخن آن فرد شامی این بود:
«... فَإِنِّی أُقَاتِلُکُمْ لِأَنَّ صَاحِبَکُمْ لَا یُصَلِّی کَمَا ذُکِرَ لِی وَ أَنَّکُمْ لَا تُصَلُّون‏...»؛[1] من با شما از آن‌رو پیکار می‌کنم که بر اساس گزارشی که به من رسیده است، فرمانده شما نماز نمی‌گزارد و شما نیز نماز نمی‌گزارید...!
البته این سخن فرد شامی با واکنش شدید یکی از یاران حضرتشان مواجه شد و دروغ بودن چنین گزارشی به اطلاع او رسید.
حضرت علی (ع) می فرماید؛ تورات و زبور و قرآن را خواندم، از هر کتابی کلمه ای انتخاب کردم.
از تورات، هر کس سکوت کرد از بلاها و مهلکه های نجات یابد. . .
از انجیل هر کس قانع باشد سیر گردد. . .
از زبور هر کس شهوات را ترک کند از آفات در امان خواهد بود. . .
و از قرآن هر کس بر خدا توکل کند خداوند او را کفایت کند. . .
و چه زیبا فرموده که اگر انسان به خدا توکل کند خداوند با این همه عظمت قطعا برای او کافی خواهد بود، قطعا کسی که خدا را دارد، چیزی در این دنیا وجود ندارد که نداشته باشد. . .
قطعا او که خدا را دارد صاحب همه ی زیبایی هاست . . . و چه چیز می توان آرزو کرد بالاتر از اینکه بگوییم و بخواهیم که همه خدا را داشته باشند.