کتاب زبور حضرت داوود (ع)

مزمور اول 1 .خوشا به حال کسی که به مشورت شریران نرود و به راه گناهکاران نایستد، و در مجلس استهزاءکنندگان ننشیند 2 .بلکه رغبت او در شریعت خد.اوند است، و روز و شب در شریعت او تفکر میکند 3 .پس مثل درختی نشانده نزد نهرهای آب خواهد بود، که میوة خود را در موسمش میدهد، و برگش پژمرده نمیگردد، و هرآنچه میکند نیکانجام خواهد بود 4 .شریران چنین نیستند، بلکه مثل کاهند که باد آن را پراکنده میکند 5 .پس شریران در داوری نخواهند ایستاد، و نه گناهکاران در جماعت عادلان 6 .زیرا خد.اوند طریق عادلان را میداند، ولی طریق گناهکاران فنا خواهد شد