نزول وحى و کتاب داود

خداوند در سوره نساء می فرماید: «انا اوحینا الیک کما اوحینا الى نوح و النبین من بعده و اوحینا الى ابراهیم و اسماعیل... و اتینا داود زبورا»

^[۱۸]

 ما به تو وحى فرستادیم: همان گونه که به نوح و پیامبران بعد از او وحى فرستادیم و (نیز) به ابراهیم و اسماعیل... و به داود زبور دادیم.

در آیه شریفه به دو نکته اشاره نموده است یکى مسئله نزول وحى است و دیگرى مسئله فرستادن کتاب «زبور» بر حضرت داود (علیه‌السلام) است. زبور نام کتابى که بر حضرت داود(علیه‌السلام) نازل شد، که مشتمل بر حمد و ثناى الهى ، نصایح و مناجات و امور اخلاقی است،و خالى از ذکر اوامر و نواهى بود، بلکه شریعت داود(علیه‌السلام) همان شریعت تورات بود. زبور خطى برجسته داشت و مشتمل بر مواعظ بود.

و در حیات القلوب به سند معتبر از امام صادق(علیه‌السلام) مروى است که: زبور در شب هیجدهم ماه مبارک رمضان بر حضرت داود(علیه‌السلام) نازل شد.

مزامیر زبور در کتاب عهدین، مشتمل بر ۱۵۰ فصل است که هر کدام به نام مزمور نامیده شده و سراسر آن به شکل اندرز، دعا و مناجات است.