معرفی اجمالی حضرت داود(ع)

واژه داود که در زبان عبری «داوید» تلفظ می‌شود، به معنای «محبوب»

^[۱]

بوده و نام یکی از پیامبران بزرگ بنی اسرائیل می‌باشد، او اولین پیامبری است که دارای کتاب آسمانی به نام «زبور» بوده و از ذریه اسحاق (علیه‌السلام) فرزند ابراهیم و هم‌عصر با «اشموئیل» می‌باشد و از جمله انبیایی است که دارای حکومت و منصب قضاوت بوده و زبان پرندگان را می‌دانسته.

^[۲]

حضرت داود(علیه‌السلام) در سر زمینی بین مصر و شام دیده به جهان گشود، او از نواده‌ های حضرت یعقوب است و به نُه واسطه به یکی از فرزندان حضرت یعقوب می‌ رسد، پدرش «ایشا» نام داشت.

^[۳]

^[۴]

 او صد سال عمر کرد، که چهل سال از آن را حکومت نمود.

حضرت داود در روایات اسلامی فرزند «ایشا بن لاوى بن یعقوب است.

ایشا، ده پسر داشت که داود از همه کوچک تر بود و به شغل شبانى اشتغال داشت.

اما داود (ععلیه‌السلام) داراى نوزده فرزند بود که از میان آنها سلیمان (علیه‌السلام) جانشین او شد.