/بیا تا/((زائر))((((مژده ای دل که دل درمان شد)))

/بیا تا/

با کاروانی خسته از راه

با نگاهی بشکسته از دل

با دلی عاشق سلام میگفت

روبروی گنبد دست بر سینه

یا علی بن موسی الرضا میگفت 

حسام الدین شفیعیان

زن هراسان زشفای کودکش

دلنگران دوای کودکش

اتصال رشته دلی به دریای بی کران

خدا نگاه می‌کند به یار مهربان

حکمت شفای کودک از این سان بود

که مادر زصبرش پیروزمندان بود

ز سرنوشت کودکش گریان بود

خدا ز این مرحله بینا بود

زحادثه‌ها گنجشکی نالان بود

خدا ز اسرار نهان و پنهان آگاه بود

زجا برخاست کودکو شد دوان

ز پی او مردمی پا برهنه دنبال

مادر زخواب رفته بود از غم

بیدار که شد

طبیب رفته بود از سر



حسام الدین شفیعیان